De scenario's van de reeks 'Shane' doen veel aan die van 'Thorgal' (Rosinski, Van Hamme) denken, waar de held ook een meester-boogschutter is, vechtend voor de goede zaak. Alhoewel de middeleeuwse avonturier Shane hier eerder wordt afgebeeld als een huurling met een goed hart die voor grof geld misdadigers opspoort, is hij ook een idealist die ervoor gekozen heeft romantische waarden te verdedigen. Het probleem dat hij al een aantal albums met zich blijft meesleuren, is dat hij het slachtoffer van een complot is geworden, waardoor er voortdurend jacht op hem wordt gemaakt en hij om de haverklap zijn onschuld moet bewijzen.

Ook dit vijfde album is hier geen uitzondering op. Op zoek naar de huurmoordenaar Luc de Caen ontmoet Shane een oude bekende, die hem overtuigt om mee te doen aan het jaarlijks toernooi in Epernay. Onder de deelnemers herkent hij de man die hij al maandenlang tevergeefs achternazit. Hij ontdekt dat de man een valse identiteit heeft aangenomen en een actieve rol speelt in een samenzwering om de koning te vermoorden. Hoewel een dergelijk scenario niet van veel originaliteit getuigt, slaagt Di Giorgio er ontegensprekelijk in heel wat vaart in het verhaal te leggen.

De auteurs hebben in deze reeks een weinig bekende, maar opwindende periode van de Middeleeuwen (de 12e eeuw) als achtergrond gebruikt, waarin de gewetenloze vorst Henry de Blois aan het bewind was. Aan deze reeks is heel wat historisch onderzoekswerk voorafgegaan, maar er is toch voor een fictieve figuur als Shane gekozen om -- door hem actief bij de opeenvolging van intriges en moorden te betrekken -- het levensverhaal van de protagonisten in beeld te brengen. De middeleeuwse saga bevat veel geweld en erotiek; Teng kiest er evenwel bewust voor de wreedheid of sensualiteit van sommige situaties niet gedetailleerd in beeld te brengen, maar suggestief op het verbeeldingsvermogen van de lezer in te spelen. Grootschalige actiescènes en intieme confrontaties tussen personages wisselen elkaar af.

De Nederlander Paul Teng hanteert een zeer realistische stijl, met duidelijke invloeden van o.a. Giraud en Pratt. De inkleuring is heel levendig en versterkt de vitaliteit die deze reeks uitademt. Het karakter en de drijfveren van de protagnisten worden door scenarist Jean-François Di Giorgio (auteur van de reeks 'Munro') op een bevredigende manier geportretteerd. Hij voorziet deze historische strip van zijn zeer eigentijds ritme en de verteltoon van de grote romantische fresco's die vandaag de dag op de commerciële markt veel succes hebben. [Kirsten Cuvelier]