Binkie is niet groot en niet klein. Niet wit en niet zwart. Niet harig en niet glad. Binkie is een heel gewoon hondje en woont samen met een heleboel andere honden in het hondenhotel. En net omdat hij zo gewoon is, wordt hij nooit gekozen. Elke dag komen er wel mensen langs voor een hondje maar hij wordt er nooit uitgepikt. Op een dag krijgt Binkie te horen dat de eigenaar van het hondenhotel gaat verhuizen naar een rusthuis, van gepensioneerde hondenpensionhouders, waar geen honden welkom zijn. De zaak wordt overgenomen door iemand die er een kattenhotel van gaat maken. De baas van 'de Kattenbak' heeft beloofd om voor Binkie te blijven zorgen tot hij een baasje vindt. Maar komt dat wel goed? Eén hond tussen allemaal krabbende katers? 

Een grappig maar tevens aandoenlijk verhaal over een gewoon hondje dat nooit gekozen wordt omdat hij net zo gewoon is. Bette Westera geeft met het verhaal de boodschap weer dat iedereen er mag zijn en iedereen bijzonder is op zijn/haar manier. De collagestijl van Barbara de Wolf geeft het verhaal nog meer cachet. De cover valt op door de honden in blauwe tinten en Binkie in een wit vlak er tussen. De felgekleurde titel springt ook in het oog. De kleuren die ze gebruikt in het boek zijn rustig en in balans met de tekeningen. Ook bevatten de illustraties voldoende gevoel en worden regelmatig overgoten door een vleugje humor. Het is een zeer fijne tekenstijl en kortom een zeer leuk boek!